Witaj kochana siostro i kochany bracie!!!
Maryjo Tobie się oddaję cały
Matko Boża, Niepokalana Maryjo!!!
Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości.
Pozostawiam Ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką.
Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twojego Syna i zawsze zwyciężasz.
Spraw więc, Wspomożycielko wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twego Syna i Twoim.
Amen.
Łaski płynące przez
Cudowny Medalik Niepokalanej
"Wśród pozostałych po św. Ojcu Maksymilianie Marii Kolbem pamiątek-relikwii chyba najdroższą jest dla nas Cudowny Medalik, jaki On nosił przez całe życie. Nie chciał się z nim rozstawać i w obozie, ale hitlerowcy zerwali mu go na Pawiaku, a potem 7 lipca 1941 r., wraz z innymi jego rzeczami odesłali do Niepokalanowa. Relikwia ta wciąż nam przypomina, jak nasz Ojciec cenił sobie Medalik Niepokalanej. Niejeden zapytuje, dlaczego św. Maksymilian tak związał swoje serce z Cudownym Medalikiem. Odpowiedź jest prosta. Medalik objawiła sama Niepokalana wraz z przyrzeczeniem, że wszyscy, którzy będą go nosić, dostąpią wielkich łask."
Matko o twarzy jak polska ziemia czarnej,
Matko o twarzy jak polska ziemia znaczonej bliznami,
Do serca Twego jak Syna nas przygarnij
Królowo nasza Tarczo Obronna, módl się za nami
Próżno niejeden wróg wkładał zbroje,
By dzieci Twoje zniewolić, Ojczyznę zabrać im
Ty choć bez zbroi i bez oręża zawsze zwyciężasz,
By wskazać, że pokój daje Syn
Matko o twarzy jak polska ziemia czarnej,
Próżno pragnęli z serc Cię wyrzucić,
Pokój zakłócić, odebrać nadzieję, wiary znak
Bo kto Cię, Matko, kochać nie umie,
Ten nie zrozumie, dlaczego przy Tobie trwamy tak
Matko o twarzy jak polska ziemia czarnej,
Dziś wróg z ukrycia i bez pancerza
W serca uderza, nie pozwól, by zniszczył Boga w nas
Matko, błagamy, w czas niespokojny,
Broń nas od wojny, wierzymy zwyciężysz jeszcze raz
Matko o twarzy jak polska ziemia czarnej,